- μονοθεϊσμός
- ο(φιλοσ.), η πίστη σ' ένα μόνο θεό, η μονοθεΐα.
Νέο ερμηνευτικό λεξικό της νεοελληνικής γλώσσας (Новый толковании словарь современного греческого). 2014.
μονοθεϊσμός
Look at other dictionaries:
μονοθεϊσμός — ο θρησκειολ. χαρακτηρισμός τών θρησκειών οι οποίες διακηρύσσουν την απόλυτη και αποκλειστική πίστη σε έναν υπερβατικό και προσωπικό θεό. [ΕΤΥΜΟΛ. Αντιδάνεια λ. < γαλλ. monotheisme (< μονοθεΐα + ισμός*). Η λ. μαρτυρείται από το 1858 στον Νικ … Dictionary of Greek
μονοθεϊσμός ή μονοθεΐα — Θρησκεία θεμελιωμένη στη λατρεία ενός μόνου θεού. Οι ιστορικοί μονοθεϊσμοί είναι τέσσερις: ο ιουδαϊσμός, ο χριστιανισμός, ο ισλαμισμός και ο ζωροαστρισμός· οι τρεις πρώτοι συνδέονται: ο ίδιος μόνος θεός των Εβραίων πέρασε στις δύο άλλες θρησκείες … Dictionary of Greek
Ελλάδα - Θρησκεία — ΑΡΧΑΙΑ ΕΛΛΗΝΙΚΗ ΘΡΗΣΚΕΙΑ Το περιεχόμενο της θρησκείας που επικράτησε στον ελλαδικό χώρο κατά την Παλαιολιθική εποχή δεν είναι δυνατόν να προσδιοριστεί επακριβώς. Τα λιγοστά και δυσεξιχνίαστης σημασίας ευρήματα δεν βοηθούν προς την κατεύθυνση αυτή … Dictionary of Greek
Monotheism — Monotheist redirects here. For the Celtic Frost album, see Monotheist (album). Part of a series on God … Wikipedia
θρησκεία — Έννοια η οποία αναφέρεται σε μια σειρά αφενός νοητικών στοιχείων (δοξασιών), που σχετίζονται με την πίστη στο θείο και προϋποθέτουν αυθόρμητη αποδοχή, δηλαδή δεν είναι θεωρητικής ή επιστημονικής τάξης, αφετέρου σε μια σειρά θεσμών και πρακτικών… … Dictionary of Greek
ισλαμισμός — Μονοθεϊστική θρησκεία την οποία ίδρυσε ο Μωάμεθ (570 632) κατά το πρώτο μισό του 7ου αι. μ.Χ. Από την ίδια ρίζα παράγεται και η λέξη μουσουλμάνος (μούσλιμ = αυτός που παραδίνεται στο θέλημα του Θεού και κατ’ επέκταση ο οπαδός του ι.). Ο ι.… … Dictionary of Greek
μον(ο)- — (ΑΜ μον[ο] , Α ιων. μουν[ο] ) α συνθετικό πολλών λ. τής Ελληνικής που ανάγεται στο επίθετο μόνος* (ιων. μοῡνος) και έχει την έννοια ότι αυτό που δηλώνει το β συνθετικό: α) είναι ένα και μοναδικό ή έχει απομείνει μόνο ένα (μονοσύλλαβος,… … Dictionary of Greek
μονοθεΐα — η (Α μονοθεΐα) η πίστη σε έναν μόνο θεό, ο μονοθεϊσμός. [ΕΤΥΜΟΛ. < μον(ο) * + θεΐα(< θεος< θεός), πρβλ. πολυ θεΐα] … Dictionary of Greek
μονοθεϊστής — ο, θηλ. μονοθεΐστρια αυτός που αποδέχεται τον μονοθεϊσμό. [ΕΤΥΜΟΛ. Αντιδάνεια λ. < γαλλ. monotheiste (βλ. μονοθεϊσμός). Η λ. μαρτυρείται από το 1871 στο Λεξικόν Ελληνογαλλικόν τού Άγγ. Βλάχου] … Dictionary of Greek
πεντάτευχος — Με το όνομα αυτό χαρακτηρίζεται συνήθως το σύνολο των πέντε πρώτων βιβλίων της Παλαιάς Διαθήκης (Γένεση, Έξοδος, Λευιτικόν Αριθμοί, Δευτερονόμιον, που εβραϊκά έχει τον τίτλο Τορά, δηλαδή νόμος, διδασκαλία). Η Π., που περιλαβαίνει θεμελιώδεις… … Dictionary of Greek
